Torakolomber omurga kırıkları bölgenin anatomik ve biyomekanik olarak geçiş bölgesi olmasından dolayı tüm omurga kırıkları içinde en sık görüleni olup ciddi morbidite ve mortalite nedenidir. Torakolomber fraktürlerin tedavi algoritmasının oluşturulmasında kırık sınıflamalarınının önemi büyüktür. İdeal bir sınflama basit, tüm kırık tiplerini eksiksiz tanımlayabilen, kolay uygulanabilir, tanısal olarak tekrarlanabilir, prognozu belirleyici ve tedaviyi yönlendirici olmalıdır. Geçmişteki sınıflandırma sistemleri, iki veya üç kolon stabilite, yaralanma mekanizması veya yaralanma tipine dayanmakta ise de güncel sınıflamalarda, yaralanmanın morfolojisi, posterior longitudanal yapının bütünlüğü, hastanın nörolojik durumu ve spinal kolonun morfolojik yapısı gibi özellikler de dikkate alınmaktadır. Tarih boyunca birçok sınıflama tanımlanmış olsa da günümüzde ortak bir dil kullanan yeni sınıflandırmalara hâlâ ihtiyaç vardır.