Spinal deformiteler; ağrı, fonksiyon kaybı ve yaşam kalitesinde azalma gibi ciddi sonuçlara yol açan omurgadaki patolojik eğrilikler ile karakterizedir. Deformiteler konservatif veya cerrahi yöntemlerle tedavi edilebilirler. Cerrahi tedavi, genellikle omurgayı düzelten ve/veya sabitleyen füzyon teknikleri kullanır. Ancak, klasik füzyon teknikleri, omurganın hareketliliğini kısıtlayarak komşu segmentlerde stres artışına neden olabilir ve revizyon oranlarını yükseltir. Bu nedenle, son yıllarda, omurganın hareketliliğini koruyarak deformiteyi düzeltmeyi amaçlayan dinamik stabilizasyon sistemleri geliştirilmiştir. Bu sistemler, omurganın fizyolojik yüklenmesini amaçlar, füzyona bağlı komplikasyonları azaltır ve daha iyi klinik sonuçlar sağlar. Spinal deformiteleri sınıflandıran ve tedavi planı için kılavuz niteliğinde birçok sınıflandırma oluşturulmuştur. Günümüzde bu sınıflandırmalara, tanımlanan yeni parametreler ve stabilizasyon sistemleri ışığında farklı bir açıdan bakma gereği doğmuştur.