Pelvis kırıkları sık görülen morbidite ve mortalite oranı yüksek yaralanmalardır. Doğru zamanda yapılan uygun fiksasyon mortalite ve mortaliteyi azaltarak uzun dönem sonuçları iyileştirecektir. Cerrahi tedavinin kararı, planlaması ve yürütülmesi ilgili eğitimi almış tecrübeli cerrahlarca yapılmalıdır. Eksternal fiksasyon; günümüzde erişkin pelvis kırıklarının definitif tedavisinden çok hemodinamik olarak instabil olan hastanın sağ kalımını artırmak için pelvis hacmini azaltarak kanamayı engellemeye yönelik köprü tedavisi olarak kullanılmaktadır. İnternal fiksasyon anatomik redüksiyonun devamını sağlar. Biyomekanik olarak daha stabildir ve erken mobilizasyonla birlikte rehabilitasyon sürecini hızlandırır. Tedavide hangi yaklaşımın veya yaklaşımların kullanılacağı kararı en az cerrahi tedavi kararı kadar önemlidir. En sık görülen komplikasyonlar cerrahi alan enfeksiyonları, tespit yetmezliğine bağlı redüksiyon kaybı ve kötü kaynamadır.