Dejeneratif servikal miyelopati terimi, servikal spondilotik miyelopati, servikal spondiloz, dejeneratif servikal disk hastalığı ve posterior longitudinal ligaman ossifikasyonu gibi genellikle yaşa bağlı görülme sıklığı artan, çoğu zaman birkaçının bir arada olduğu klinik tablonun yakın zamanda türetilmiş ve güncel literatürde kabul görmüş adıdır. Bu patolojilerin tümü, servikal omuriliğin kronik dönemde sıkışmasına neden olarak birden fazla fizyopatolojik mekanizma ile el becerisinde azalma, yürüme bozukluğu, genitoüriner ve duyu-motor bozuklukların görüldüğü bir tabloya neden olur. Tanısında ayrıntılı anamnez ve fizik muayene ile beraber özellikle manyetik rezonans görüntüleme, bilgisayarlı tomografi ve elektrofizyolojik çalışmalar kullanılır. Radyolojik veriler ile beraber nörolojik durum farklı sınıflamalar ile belirlenip cerrahi veya cerrahi dışı tedavi seçenekleri belirlenir. Orta ve ağır şiddetli hastalar için cerrahi tedavi önerilmekte iken, hafif şiddette hastalar yakın takip ve konservatif tedavi adayıdır. Erken teşhis kalıcı nöral kayıpların önüne geçmek için önemlidir. Bu yazıda dejeneratif servikal miyelopatiye ilişkin güncel tanımlamalara, fizyopatolojik analize, radyolojik verilere, güncel sınıflamalara ve klinik bulgulara değinilecektir.