Dejeneratif Servikal Miyelopati, travmatik olmayan omurilik disfonksiyonunun en yaygın nedenidir. Yaşlı popülasyonda daha sık görülmektedir. DSM`li hastalar klinik olarak, üst ekstremite disfonksiyonu (sakarlık, letarji, parestezi vb.), alt ekstremite bulguları (dengesizlik, yorgunluk, letarji vb.) ve mesane disfonksiyonu (ani idrar kaçırma) şeklinde görülmektedir. DSM teşhisi için altın standart Manyetik Rezonans Görüntülemedir. DSM için en sık kullanılan iki ölçüm yöntemi, mJOA (modifie Japanese Orthopedic Association) skalası ve Nurick derecelendirmesidir. Her ikisi de, nörolojik bulguları ve semptomları, yürümeyi, alt ekstremite fonksiyonlarını, el fonksiyonlarını ve mesane kontrolünü ölçmektedir. DSM hastalığı için cerrahi tedavi, giderek kötüleşen denge ve beceri ilerlemesi olan hastalar için ilk seçilecek tedavi seçeneğidir. Anterior, posterior ve kombine yaklaşım şeklinde uygulanabilen cerrahi yaklaşımlarda asıl hedef, omuriliğin açılması, servikal fizyolojik lordozun düzeltilmesi ve stabilitenin sağlanması olmalıdır.